SALBUTAMOLUM
fiolka do nebulizacji 1 mg/ml (2,5 ml)
Lek pobudzający receptory β2 układu współczulnego (sympatykomimetyk), powoduje rozkurcz mięśni oskrzelowych po podaniu wziewnym. Zastosowany w większych dawkach i podany drogą pozajelitową może również pobudzać receptory β1 w sercu. Przy podaniu wziewnym hamuje degranulację i wydzielanie czynników prozapalnych w oskrzelach: leukotrieny, histamina, znosząc objawy skurczu. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po 2-3 godzinach stężenie maksymalne we krwi. Podany wziewnie działa już po ok. 5 min., a następnie uwalnia się stopniowo i powoli
z tkanki płucnej działając do 6 godz. rozkurczająco. Lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem przez nerki w formie metabolitów i częściowo w postaci niezmienionej.
Wskazania:
Stany skurczowe oskrzeli: astma oskrzelowa o różnej etiologii (np. astma wysiłkowa), profilaktyka przed atakiem u pacjentów z astmą wysiłkową, obturacyjna choroba płuc oraz zapobiegawczo u ciężarnych przed zabiegami na macicy.
Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na preparat, zapobieganie poronieniu lub przedwczesny poród, okres karmienia piersią (w czasie kuracji karmienie piersią należy przerwać).
Działania niepożądane:
Przy podaniu wziewnym występują rzadziej niż w przypadkach stosowania leku innymi drogami. Może pojawić się paradoksalny skurcz oskrzeli, drżenia kończyn górnych, ból głowy, przyspieszenie czynności serca, skurcze dodatkowe, migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy. Bardzo rzadko występują reakcje alergiczne: pokrzywka, obrzęk, obniżenie ciśnienia krwi, omdlenia. Hipokaliemia przy stosowaniu drogą wziewną pojawia się niezmiernie rzadko.
Interakcje:
Leku nie należy podawać jednocześnie z inhibitorami receptorów β-adrenergicznych. Salbutamol zastosowany jednocześnie z glikokortykosterydami, lekami moczopędnymi lub pochodnymi ksantyny nasila hipokaliemię. Ostrożnie stosować u pacjentów z nadczynnością tarczycy; w przypadkach leczenia ciężkiej astmy należy monitorować poziom potasu we krwi.
Dawkowanie:
Wziewnie – dorośli: 100-200 µg w inhalacji (1-2 dawki); zapobiegawczo – 10 do 15 min. przed wysiłkiem lub kontaktem z alergenem 200 µg salbutamolu. W ostrych stanach skurczowych oskrzeli wziewnie w nebulizacji 1 mg-2,5 mg lub wielokrotnie w aerozolu do zmniejszenia występujących duszności. Dzieci w analogicznych sytuacjach – 100 µg salbutamolu.
Preparaty:
– Airomir opakowanie aerozolowe – zawiesina do inhalacji 200 dawek po 100 µg salbutamolu;
– Salbutamol aerozol wziewny 20 ml, 100 µg/dawkę – 400 dawek; aerozol wziewny bez freonu 100 µg/dawkę – 200 dawek;
– Ventodisk proszek do inhalacji (200 µg lub 400 µg siarczanu salbutamolu – 120 dawek);
– Velaspir zawiesina do inhalacji bez freonu 200 dawek po 100 µg;
– Ventolin 2,5 ml 0,1% i 0,2% płyn do inhalacji z nebulizatora, 20,0 ml 0,5% płyn do inhalacji z respiratora lub nebulizatora.