NALOXONUM HYDROCLORICUM
ampułka 0,4 mg/ml (1 ml)

 Lek o  budowie zbliżonej do morfiny, jednak o  cechach farmakologicznych całkowicie od niej odmiennych. Jest antagonistą receptorów opioidowych, stosowanym w  przypadku zatrucia narkotycznymi lekami analgetycznymi o  cechach agonistów. Nalokson znosi depresyjne działanie tych leków na układ oddechowy, ich zwężający wpływ na źrenicę oraz działanie przeciwbólowe. Podany bez obecności agonistów w organizmie – nie wykazuje działania farmakologicznego. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, podany dożylnie rozpoczyna działanie po 0,5-2 min. Można podawać lek innymi drogami: domięśniowo, podskórnie, doszpikowo lub dotchawiczo. Czas jego działania po podaniu dożylnym – ok. 20-30 min., a po podaniu podskórnym lub domięśniowo: 2,5-3,0 godz. Nalokson jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem, głównie w postaci metabolitów. Czas biologicznego półtrwania w osoczu t1/2 wynosi ok. 45-90 min.

Wskazania:
Depresja oddechowa w zatruciu opioidami, wyprowadzanie ze znieczulenia ogólnego z użyciem narkotycznych leków przeciwbólowych, różnicowe rozpoznawanie zatruć opioidami.

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na substancję czynną – nalokson.

Działania niepożądane:
Nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, arytmie, obrzęk płuc, drgawki, nudności i wymioty.

Interakcje:
Nie podawać jednocześnie z opioidami. W czasie stosowania Naloksonu należy zapewnić możliwość tlenoterapii oraz leczenia resuscytacyjnego (resuscytacja krążeniowo-oddechowa).

Dawkowanie:
Przy podaniu dożylnym w zatruciu opioidami dawkowanie jest indywidualne – zwykle dawka początkowa to 0,4 mg-2,0 mg. Dawkę można powtarzać aż do uzyskania widocznej poprawy. W razie niemożności podania dożylnego, lek można wprowadzać jedną z dróg opisanych powyżej. W anestezjologii dożylnie 1 µg-2 µg/ kg m. c. Dawkę można zwiększyć do 100 µg/kg m. c.

Preparaty:
– Naloxonum hydrochloricum amp. 0,4 mg w 1 ml;
– Narcanti amp. 0,4 mg w 1 ml;
– Narcanti Neonatal 0,04 mg w 2 ml.