MAGNESII SULFAS
ampułka 200 mg/ml (10 ml)

Magnez (Magnesium) – jest pierwiastkiem wchodzącym jako koenzym w skład ok. 300 enzymów, spełniających istotne funkcje w organizmie. Bierze udział w przemianie węglowodanowej, białkowej i tłuszczowej. Utrzymuje prawidłowe stężenie potasu w organizmie, uczestniczy w procesie skurczu mięśnia sercowego, stymuluje mechanizmy obronne organizmu. Ponadto magnez jest składnikiem budulcowym – bierze udział w procesie mineralizacji kości. Niedobór magnezu podnosi ryzyko zgonu w przebiegu zawału serca i powoduje występowanie arytmii.
 

Wskazania:
Rzucawka, zatrucie glikozydami nasercowymi i strychniną, stany niedoboru tego pierwiastka (hipomagnezemia), wyczerpanie fizyczne i psychiczne, stany zmęczenia, zaburzenia snu i sytuacje stresowe, choroby serca i układu krwionośnego (świeżo przebyty zawał, dławica piersiowa, zastoinowa niewydolność krążenia), tężyczka, skurcze mięśni, drętwienie kończyn. Ponadto magnez stosuje się w okresie intensywnego wzrostu dzieci, w ciąży, w okresie laktacji oraz u osób starszych.

Przeciwwskazania:
Hipermagnezemia, ciężka niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze znacznego stopnia, ostrożnie podawać w stwierdzonej chorobie nowotworowej. Nie podaje się związków magnezu łącznie z lekami, z którymi magnez przejawia interakcje.

Działania niepożądane:
W trakcie kuracji preparatami magnezu niekiedy pojawiają się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaczerwienienie skóry, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia przewodzenia w mięśniu sercowym, bezsenność.

Interakcje:
Wapń w  dużych dawkach, fosforany, duże ilości lipidów i fityniany zmniejszają wchłanianie magnezu z  przewodu pokarmowego. Natomiast pod jego wpływem zmniejszeniu ulega wchłanianie tetracyklin, fluorochinolonów, doustnych środków przeciwzakrzepowych i związków żelaza. Witamina B6 nasila działanie magnezu. Pod wpływem antybiotyków aminoglikozydowych, cykloseryny i amfoterycyny B, cisplatyny, mineralokortykosteroidów oraz leków moczopędnych nasila się wydalanie magnezu z organizmu i może wystąpić jego niedobór.

Dawkowanie:
Doustnie zazwyczaj 5 mg/kg m. c. dziennie, dawka może być podwojona w przypadku większych niedoborów i zwiększonego wysiłku fizycznego, w ciąży i w okresie intensywnego wzrostu dzieci. Iniekcje domięśniowe i dożylne: powoli 100-200 mg/dziennie w 1 lub 2 dawkach. Tuż po przebytym, ostrym zawale mięśnia sercowego siarczan magnezu podaje się w ciągu 5 min w dawce 8 mmoli, a następnie w czasie 24 godz. 65 mmoli (1 g magnezu odpowiada 41 mmolom tego pierwiastka).

Preparaty:
– Injectio Magnesii sulfurici amp. 2 g w 10 ml;
– Additiva Magnesium tabl. musujące;
– Asmag tabl.;
– Biomag tabl. powl.;
– Magnesium effervescens tabl. musujące;
– Magnefar tabl.;
– Oximag tabl. powl.;
– Slow-Mag tabl. dojelitowe;